Tetë vjet më parë, ajo mbeti pa babain e saj. Ishte vetëm 16 vjeçe, kur mori lajmin për vdekjen e tij.
Nuk vdiq nga sëmundja, jetën i’a morri “njeriu”.
Mes lotësh ajo tregon tmerrin e asaj kohe. Në atë kohë, vrasësit të babait të saj, i’u shqiptua dënimi me 13 vjet e 6 muaj burg.
Vajza e të ndjerit, me shumë pikëllim, tregon momentin se si familja e saj kishin bërë ankesë për t’i zgjatur dënimin e dorasit, i cili e la atë në moshë të re, së bashku me motrën dhe dy vëllezërit e saj, pa baba.
Dhimbja familjes Arifi iu shtua edhe më tepër, kur me 11 prill të këtij viti, Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi, kishte shpallur dekret për faljen e 14 të dënuarve , ku në mesin e tyre ishte edhe Ruzhdi Misini, dorasi i babait të Arbenita Arifit.
Edhe pas ankesave, Arifi tregon se asnjëherë nuk u morën parasysh . Madje familja e saj as që janë njoftuar për këtë vendim.
Pas vdekjes së babait të saj, ajo ishte detyruar të ndërpres edhe shkollimin dhe të punoj.
Ajo ka vazhduar edhe profesionin e babait të saj, si kuzhiniere.
Por, ajo që e brengos Arbenitën, janë provokimet e shpeshta të familjes së Ruzhdi Misinit.
Ligji për Amnisti tregon se kush përjashtohet nga falja e dënimit.
Si pasojë e dhimbjes së përjetuar, Arbenita Arifi tregon se tash e sa kohë është në depresion.Në gjendje të njëjtë është edhe motra e nëna e saj.
Edhe pse kanë kërkuar ndihmë nga institucionet, që nga ajo kohë ajo thotë se nuk kanë gjetur asnjëherë përkrahje.
