Porti Nemo në Oqeanin Paqësor paraqet varrin e fluturakeve kozmike, në të cilin janë “varrosur” gjithsej 260 sosh.
Mediat shkruajnë se ky mund të jetë vendi më interesant për zhytësit dhe aventuristët. “Nemo” në gjuhën latine do të thotë askush dhe paraqet vendin më të largët nga civilizimi njerëzor.
Anijet kozmike në këtë vend fundosen në thellësi deri katër kilometra, pa pasur gjasa që zhytësit t’i zbulojnë.
Varri detar kap një sipërfaqe prej 17 milionë kilometra katrorë me mbetjet e anijeve kozmike që janë hedhur në distanca të ndryshme larg njëra-tjetrës. Kjo zonë është e ndaluar për lundrim.
“Varrimi” i një anije kozmike është plotësuar i kontrolluar që të shmangen dëme kolaterale. Anijet në Paqësor nuk janë fundosur kurrë në një copë.
Anija kozmike largohet nga orbita dhe rruga e rënies së saj llogaritet duke u ulur në një “fushë oqeanike të paarritshmes”. Anije të vogla kurrë nuk mbijetojnë hyrjen në atmosferën e Tokës dhe digjen plotësisht.
Anija e parë kozmike është fundosur në varrin e detit në vitin 1971. Numri më i madh prej tyre janë nga Rusia – 140 fluturake, duke përfshirë stacionin e famshëm “Mir”.
Ka edhe rrënoja të pesë anijeve kozmike të agjencive evropiane, gjashtë transportues japonezë dhe raketave të kompanisë amerikane Space X.
Kur bëhet fjalë për ato më të mëdha, ato thyejnë dhe pjesët përfundojnë në Nemo. Herë pas here ka aksidente të paplanifikuara dhe potencialisht të rrezikshme.
Në vitin 1979, mbetjet e stacionit të parë dhe të vetëm të hapësirës së SHBA Skylab u rrëzua në pjesën perëndimore të Australisë, ku pjesët e saj u gjetën dhe u ekspozuan në një muze lokal.
Incidenti i dytë ka ndodhur me stacionin sovjetik Salyut-7 në 1991, kur disa nga mbetjet e saj ranë në territorin argjentinas. Asnjë incident nuk ka ndodhur në këto raste.
Astronomi David Whitehouse thotë se Stacioni Ndërkombëtar Hapësinor do të çaktivizohet në dekadën e ardhshme dhe të zbritet me kujdes në Nemo. “Braktisja e këtij stacioni prej 450 tonësh do të jetë një “skenë spektakolare””, thotë ai.
