Drenor Osmanaj mbajti flamurin në dasmën e vet. Edona Krasniqit i shkoi në shtëpi që ta merrte për nuse. Krushqit e vetëm: Ai dhe prindërit. Makina e vetme e tre dasmorëve: Edhe “kerr i flamurit”, edhe “kerr i nuses”. Flamuri: Kuqezi.
“Rrugës për te shtëpia e nuses, flamurin e mbajti Drenori. Kah u kthyem ia mora flamurin unë se ai ishte me nusen mbrapa”, tregon me qeshje babai Ilir Osmanaj, gazetari i “Kohës Ditore”, i cili mbulon rajonet e Pejës e të Gjakovës.
Urimet ndërmjet miqve e familjarëve u bënë pa shtrëngim duarsh si masë mbrojtëse nga virusi që ende nuk i është gjetur ilaçi, shkruan KOHA.
Ndryshimi i planeve: Nga Greqia e Kroacia në Rugovë
Ama qe një vit krejt ndryshe ishte planifikuar dasma me dhjetëra makina varg e aheng të madh. Madje ishte rezervuar restoranti e këngës do t’ia thoshte cimeri i studimeve të Ilir Osmanajt, kumanovasi Ismet Behxheti.
12 prilli ishte zgjedhur kastile për ditë dasme, meqë shumica e familjarëve të afërt të nuses e të dhëndrit jetojnë në shtetet evropiane. Data u kushtëzua si mundësi, pasi për shkak të Pashkëve katolike të gjithë mërgimtarët do mund të merrnin udhë drejt Pejës për të kënduar e vallëzuar.
“E pata mendu si një gazmend të madh për tri dasma”, thotë Ilir Osmanaj nga Peja.